როცა დიდების ხანა დასრულდა, სიბნელე მთელ კონტინენტზე გადმოიშალა. გიგანტების დაცემის შემდეგ, ელფები, ორკები და ადამიანები დაუსრულებელ ომებში ჩაერთვნენ. ამ ქაოსში, ადამიანები ახალ რწმენას მიემხრნენ — სიკვდილის ქალღმერთ შილენს. ეს ფანატიკოსები, რომლებიც საკუთარ თავს შილენის შვილებს უწოდებდნენ, საზოგადოებაში ფარული, მაგრამ ძლევამოსილი ძალა გახდნენ. ელმორედენის იმპერიის აღმავლობისას, იმპერატორი შუნაიმანი ძალაუფლებას ეზიარა ეინჰასადის ელჩის, ანაკიმის, ნათელში. მისი კურთხევით მან ნეფილიმები შექმნა — ღვთიური მებრძოლთა არმია პლატინის ჯავშნით. მათი წმინდა ძალა შილენის არმიებს დაამარცხებდა, მაგრამ არა სამუდამოდ. სიბნელის მიმდევრები კატაკომბებსა და ნეკროპოლისში მიიმალნენ, სადაც შილენის ქალიშვილი ლილითი აღადგენს უკვდავ ლილიმს, რათა ომი გააგრძელოს. ანაკიმისა და ლილითის, სინათლისა და სიბნელის ბრძოლამ სისხლისა და რწმენის იმპერია შექმნა. შუნაიმანმა კატაკომბები გნოზისის ბეჭდით დაბეჭდა და მოგვიანებით საიდუმლო მამონის ვაჭრებთან შეათანხმა, რამაც ავარციის ბეჭედი წარმოშვა. თუმცა, ყოველი გამარჯვება მსხვერპლს ითხოვდა და destruction ვერც ნეფილიმებმა ვერ ასცეს. შვიდი ბეჭედი ამ ხანაში დაიბადა: ღვთიური ბოქლომები, რომლებიც აკონტროლებდნენ ციხესიმაგრეებს, ტაძრებსა და თვით ადენის ბედს. ლილიმებიდან და ნეფილიმებიდან საიდუმლო ბეჭდის ქვებამდე — ეს იყო ბრძოლის დასაწყისი, რომელიც მარადიულობაში გაიჟღერებდა. სიბნელის აღმავლობა მხოლოდ ისტორია არ ყოფილა — ეს იყო ადენის მარადიული კონფლიქტის დასაბამი რწმენას, ამბიციასა და სიკვდილს შორის.